ایمن‌سازی تالار هنر و تدوین شیوه‌نامه
تاریخ انتشار: ۳ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۴۲۴۳۳
مدیر تالار هنر با ارایه توضیحاتی درباره ایمن‌سازی این تالار، درباره برنامه‌های آینده آن نیز سخن گفت.
محسن امیری در گفتگو با ایران اکونومیست با تشریح روند ایمن‌سازی این تالار، از تدوین شیوه نامه انتخاب آثار در تالار هنر و دعوت از چهره‌های شناخته‌شده تئاتر کودک برای فعالیت در این تالار نمایشی خبر داد.
او ایمن‌سازی تالار هنر را نکته‌ای بسیار مهم دانست و تاکید کرد: در بحث ایمن‌سازی، تجهیز تالار به سیستم اعلام و اطفاء حریق در حال انجام است که اگر اهمیت آن بیشتر از بازسازی نباشد، کمتر نخواهد بود چون تالار هنر به عنوان فضایی که مورد استفاده خانواده‌ها و بویژه کودکان است، باید از نظر ایمنی مجهز باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
امیری ادامه داد: نیمه دوم تیر ماه تالار هنر تحویل پیمانکار شد که در حال حاضر دو سوم کارها انجام شده و مشغول انجام یک سوم پایانی و دریافت تاییدیه‌های آتش‌نشانی هستیم. به استناد پاسخ‌های شرکت پیمانکار، اگر اتفاق خاصی در روند کارها رخ ندهد، قول داده‌اند که اواخر شهریور به پایان برسد.
او در پاسخ به این پرسش که این ایمن‌سازی در چه حوزه‌ای صورت می‌گیرد، گفت: فعلا فقط در حوزه اعلام و اطفاء حریق است و ما هم فقط ناظریم چون تمام مراحل کار زیر نظر دفتر طرح‌های عمرانی انجام شده و تخصیص و تعیین بودجه و نیز انتخاب پیمانکار خصوصی برای اجرای پروژه، زیر نظر آنان بوده است.
امیری درباره نمایش‌هایی که قرار است بعد از دوره ایمن‌سازی روی صحنه بروند، توضیح داد: با گروه‌هایی که قبلا مراحل اداری‌شان طی شده بود، مذاکرات‌مان را آغاز کرده‌ایم چون تصمیم داریم بلافاصله بعد از اتمام ایمن‌سازی، اجرای نمایش‌ها را آغاز کنیم تا سالن یک روز هم خالی نماند. البته اغلب دوستان تمایل دارند نیمه دوم مهر ماه اجرایشان را آغاز کنند تا هم سفرهای پایانی تابستان را پشت‌سر گذاشته باشیم و هم برنامه مدارس روی روال افتاده باشد. بنابراین ضمن اینکه تاکید داریم تالار یک روز هم خالی نماند، باید به دغدغه دوستان هم توجه داشتته باشیم.
او با اشاره به نشست‌های گفتگو که با هنرمندان فعال در حوزه تئاتر کودک و نوجوان در تالار هنر در حال برگزاری است، اضافه کرد: با شروع ایمن‌سازی و تعطیلی اجراها، فرصت را غنیمت دانستیم و تاکنون جلسات انفرادی و نشست‌های گروهی با هنرمندان نسل‌های گوناگون برگزار کرده‌ایم تا از دل این جلسات بهتر بتوانیم برای تصمیم‌گیری‌های کلان آینده برنامه‌ریزی کنیم. در این جلسات مباحثی مانند ارتقای اقتصاد هنر، ارتقای سطح کیفی آثار نمایشی و ... با حضور دوستان هنرمند در حال بررسی است؛ دو موضوعی که شعار من در بدو ورودم به تالار هنر بود.
او ادامه داد: برای تحقق این شعارها، به رصد وضعیت موجود و بررسی گذشته پرداختیم و بنا را بر این گذاشتیم که وضعیت مطلوب چیست و چگونه به سمت آن برویم اما نخواستیم پشت درهای بسته و به تنهایی تصمیم بگیریم یا جلسات اداری تشکیل بدهیم. از سوی دیگر معتقدیم اعتبار یک فضای هنری به تعداد هنرمندانی است که موفق به جذب آنان شده است. به همین دلیل با اینکه برای خودمان یکسری برآورد داشتیم ولی تصمیم‌گیری را به مشورت با اهالی تئاتر کودک و عروسکی منوط دانستیم و این چنین است که با هنرمندان شاخه‌های گوناگون جلسات گفتگو برگزار کرده‌ایم.
امیری با اشاره به دیگر مباحث مطرح شده در این جلسات افزود: در این جلسات بررسی کردیم که ما به عنوان تالار هنر چه کنیم و دوستان هنرمند چه کنند تا بتوانیم به ارتقای اقتصاد تئاتر کودک در گیشه و فروش متناسب با این رشد برسیم. از سوی دیگر به این پرداختیم که چه هنرمندانی باید در تالار هنر فعالیت کنند و چه آثاری در این تالار روی صحنه بروند. ضمن اینکه بررسی کردیم که به جز تمرین و اجرای نمایش، چه کار خلاقانه دیگری می‌توانیم انجام دهیم. البته این نشست‌ها و گفتگو با هنرمندان همچنان ادمه دارد.
او از نگارش پیش‌نویس شیوه نامه انتخاب آثار در تالار هنر خبر داد و گفت: در نهایت ماحصل همه این جلسات، نگارش شیوه نامه‌ای برای انتخاب آثار در تالار هنر خواهد بود که این شیوه‌نامه با مشارکت هنرمندان تدوین می‌شود. فعلا پیش‌نویس آن آماده شده ولی چون هنوز برگزاری نشست‌ها ادامه دارد، همچنان از مشورت هنرمندان بهره‌مند می‌شویم. بعد از تدوین شیوه‌نامه، برای چکش‌کاری تکمیلی ، آن را به مرکز هنرهای نمایشی ارایه خواهیم کرد تا به متن نهایی برسیم.
او یاداوری کرد: تالار هنر در این مدت هیچ شیوه‌نامه‌ای برای انتخاب آثار نداشته است و ممکن بود نگاه‌های سلیقه‌ای در انتخاب آثار دخیل بوده باشد. ضمن اینکه با تغییر هر مدیری، تغییراتی زیادی صورت بگیرد. ما خواستیم نقشه راه و چشم‌انداز داشته باشیم تا تکلیف هنرمندان معلوم شود که چه کسانی با چه نوع کارهایی و بر اساس چه اولویت‌هایی می‌توانند در تالار هنر کار کنند، سهم کار اولی‌ها در این تالار چیست، به جز دوستان تئاتر کودک و عروسکی چه ژانرهای دیگری در این تالار می‌توانند فعالیت کنند و ...
مدیر تالار هنر در ادامه خبر داد که بعد از تدوین شیوه‌نامه تالار، شواری هنری متشکل از هنرمندان تئاتر کودک در تالار هنر فعال خواهد شد.
او گفت: مدیریت فردی یک شیوه مدیریتی است ولی بهتر دانستیم که رای‌مان را به اشتراک بگذاریم و صاحبان تئاتر کودک به عنوان اعضای شورای هنری، در انتخاب اثر که مهمترین کار یک مدیر است، مشارکت داشته باشند.
امیری درباره ترکیب اعضای شورای مشورتی و نیز کناره‌گیری علی پاکدست از سمت مشاوره این تالار توضیح داد: آقای پاکدست در دوره مدیریت قبلی حضور داشتند و برای دوره جدید به ترکیبی از دوستان جوان و با تجربه رسیده‌ایم و یکسری از هنرمندان را به اداره کل هنرهای نمایشی معرفی کرده‌ایم و در نهایت باید به ترکیبی برسیم که متخصصان شاخه‌های گوناگون در آن حضور داشته باشند.
امیری ادامه داد: در حوزه ارتقای فروش آثار، به عنوان اولین گام، باشگاه مشتریان را فعال کردیم چراکه اطلاعات مخاطبان ما متعلق به سال‌های گذشته بود و لازم بود به روز شود. در حال حاضر شماره ۳۰ هزار مادری که دارای کودک هستند، گرداوری شده و این روند افزایشی ادامه دارد. از دیگر اقدامات‌مان رایزینی با دستگاه‌ها و نهادهایی مانند شرکت نفت، بانک‌ها، وزارتخانه‌ها و ... است تا برای پرسنل خود بلیت کارهای ما را تهیه کنند. در گام سوم تلاش می‌کنیم برخی برندهای پوشاک را که می‌توانند به عنوان اسپانسر در کنار هنرمندان باشند، شناسایی کنیم . در حال حاضر اطلاعات بسیاری از تولیدکننده‌های داخلی به دست آمده و مهدهای کودک، خانه‌های بازی، انتشاراتی‌های فعال در حوزه کودک و ... شناسایی شده و مشغول گفتگو با آنان هستیم.
او درباره دعوت از هنرمندان حرفهای کودک برای کار در تالار هنر توضیح داد: افتخار ما بود که چندی پیش در خدمت آقای علی فروتن بودیم و دعوت از گروه عموهای فیتیله‌ای، یکی از نخستین تماس‌هایی بود که برقرار کردم . فعلا گفتگوهای ضمنی را انجام داده‌ایم و هنوز قرار قطعی نگذاشته‌ایم.
امیری درباره تامین مالی هنرمندان حرفهای برای فعالیت در تالار هنر گفت: این موضوع به شورای حمایت و بودجه مرکز هنرهای نمایشی برمی‌گردد. معتقدم همچنان دولت باید به این حوزه توجه ویژه‌ای داشته باشد و حتما از آن حمایت کند ولی نگاهم تنها معطوف به دولت نیست چون بودجه دولتی، سقف مشخصی دارد و در تلاش هستم تا بخش خصوصی و مردم را هم پای کار بیاورم. گفته می‌شود ۷ میلیون دانش‌آموز در تهران داریم که می‌توانند مخاطبان ما باشند بنابراین پر کردن سالنی با ۲۴۰ صندلی چندان دشوار نیست.
مدیر تالار هنر با تاکید بر اینکه از پیشنهاد هنرمندان برای ارتقای سطح کیفی آثار و تبلیغات و سوژه و ... استقبال می‌کند، ادامه داد: در کنار هم می‌توانیم رضایت تماشاگران را جلب کنیم و در کنار همه این فعالیت‌ها، جلساتی با تلویزیون و مراکز استان‌ها برای اجراهای چرخشی هم گذاشته‌ایم چراکه ساماندهی و بالندگی اقتصاد هنر، آرزوی من است.
امیری درباره راه‌اندازی اجراهای صبح در فصل مدارس نیز گفت: احیای شیفت صبح‌ها برنامه دیگر ماست ولی فراموش نکنیم که این ساختمان سال ۱۳۴۰ ساخته شده است و باید شرایط تاسیسات، سیستم سرمایش و گرمایش و ... آن را در نظر بگیریم. باید ببینیم آیا زیرساخت این ساختمان، کشش آرزوها و تحمل برنامه‌های ما را دارد یا نه.
مدیر تالار هنر در پایان درباره برگزاری کارگاه‌های آموزشی در این تالار نیز توضیح داد: موظفم به استناد اساسنامه تالار حرکت کنم چون شرح وظیفه‌ای دارد که نمی‌توانم خیلی دورتر از آن عمل کنم اما چون مساله آموزش کودکان و نوجوانان و نیز بدنه فعال هنرمندان مطرح است، می‌توان به این موضوع هم توجه داشت. برای نمایشنامه‌خوانی و نقد آثار تا جایی که قانون اجازه می‌دهد انعطاف خواهیم داشت. البته این امور را به صنف خواهیم سپرد چون جزو وظایف ذاتی آن است. همچنانکه در اساسنامه تالار هم آمده که انجام این گونه موارد بر عهده صنف باشد. ما تمام امکانات را فراهم و از صنف درخواست می‌کنیم تا کنار ما قرار بگیرند چون مهم انجام کار است نه اینکه به نام چه کسی تمام شود.
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: تالار هنر ، محسن امیری
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: تالار هنر محسن امیری تدوین شیوه نامه مدیر تالار هنر امیری درباره تالار هنر تالار هنر انتخاب آثار تئاتر کودک ایمن سازی نشست ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۴۲۴۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برنامه کودکی نداریم که درباره «جیغ و دست و هورایش» صحبت کنیم
بازنگری در فرمول «جیغ و دست و هورا» در ساخت برنامه‌های تلویزیون به عبارتی تبدیل شد که همه درباره‌اش صحبت می‌کنند. مجری قدیمی که اعتقاد دارد از آن برنامه‌های جذاب و کودکانه خبری نیست که بیاییم درباره اینکه جیغ و دست و هورا باشد یا نباشد صحبت کنیم. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، امروز بحث‌های متفاوتی درباره فقدانِ محتوا برای خردسالان، کودکان و نوجوانان در تلویزیون می‌شود، برنامه‌هایی که خلاقیت و نوآوری ندارند و فقط برخی از کاراکترهای کودکانه به فرمول جیغ و دست و هورا روی می‌آورند. در گذشته‌ای نه چندان دور درباره این نکته صحبت شده بود اما انتقاد هنرمند پیشکسوت کودک در جریان جشنواره عروسکی تلویزیون (عروسک‌خونه) دوباره انتقادات را به این سمت آورد.
روز گذشته با یکی از پزشکان حوزه کودک در خصوص دعوت کودکان به جیغ و دست و هورا صحبت کردیم که او هم اعتقاد داشت ایجاد نشاط درونی باید در دستور کار تلویزیونی‌ها قرار بگیرد نه یک تخلیه انرژی آنی و لحظه‌ای؛ که البته این اتفاق هم در نوعِ‌خودش لازم است اما کامل و جامع نیست.
الهه رضایی مجری و برنامه‌ساز قدیمیِ تلویزیون است که شاید بهترین سال‌های کودکانه شبکه یک با اجرای او در خاطره‌ها مانده باشد؛ او در جریان گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم بارها به جمله‌ای اشاره کرد که انتقاد بسیاری از کاربلدها و قدیمی‌های عرصه کودک است؛ متأسفانه کودک و نوجوان در کشور ما به فراموشی سپرده شده و دغدغه نیستند. چرا که به تعبیرِ رضایی، ما استعدادها و تهیه‌کنندگان قدرتمندی در حوزه کودک داریم که بخشی از آنها کنار گذاشته شدند و یا به ورطه فراموشی سپرده شدند.
او در این گفت‌وگو، دست و جیغ و هورا را آفتِ برنامه‌سازی کودک عنوان کرد و گفت: امروز برنامه‌هایی ساخته می‌شود که آهنگی می‌زنند و مجری فریاد می‌زند دست و جیغ و هورا! یا بچه‌هایشان را می‌آورند تا دیده شوند، این برنامه‌سازی نیست!
جیغ و دست و هورا برای تخلیه انرژی خوب است نه برنامه‌سازی تلویزیون!
این مجری قدیمی تلویزیون به خبرنگار تسنیم گفت: جیغ و دست و هورا برای تخلیه انرژی لازم است خصوصاً برای خردسالان و مدتی به یک روشی تبدیل شد که یکی از مدارس تهران این کار را شروع کرد. صبح برای اینکه انرژی بچه‌ها را افزایش بدهد این کار را می‌کردند و روش خوبی است. اما نه به عنوان برنامه‌سازی‌های تلویزیون! البته که این روزها برنامه کودکی نداریم که بخواهیم درباره جیغ و دست و هورایش با هم بحث کنیم. ناگفته نماند که دوره‌ای همه برنامه‌های کودک تلویزیون همین کار را می‌کردند تا به گونه‌ای حواسِ کودکان را پرت کنند چون خلاقیت و نوآوری نداشتند که به رخ بکشند.
نمی‌گویم این کار ممنوع است!
وی افزود: باز هم درباره «جیغ و دست و هورا» این نکته را باید یادآور شوم که من نگفتم و نمی‌گویم این کار ممنوع است و به طورکل نباشد. اما به اندازه کافی بایستی این اتفاق بیفتد که در آن صورت اشکالی ندارد. منتها اگر بیش از اندازه در هر کاری باشد یا در مراسم و برنامه تلویزیون، به کودکان هیچ کمکی نمی‌کند و اتفاقاً گاهی اوقات «آزاردهنده» هم خواهد بود. در هر چیزی افراط و تفریط دردسرساز است. نه خیلی همه‌چیز آرامِ آرام و نه شلوغِ شلوغ که بقیه را اذیت کند. ممکن است بچه‌ها در برهه‌ای هم لذت ببرند اما کار اصولی نیست و به اندازه و گهگاهی هم اتفاق بیفتد ایرادی ندارد.
شکل‌گیری نشاط کودکان با جیغ و دست و هورا یا اتفاقی درونی؟!اصلاً نیازی به این همه شلوغ‌بازی نبود
رضایی در ادامه اضافه کرد: کودکان از صفر تا 6 سالگی بهترین مقطع یادگیری‌شان است. سن تربیت‌پذیری، آینده‌سازی و استعدادیابی در این زمان اتفاق می‌افتد. باید از طریق برنامه‌سازی به‌طور غیرمستقیم و مستقیم و با بازی‌های درست و کاربردی، مهارت‌افزایی را رونق دهیم، اما همواره مجری فریاد می‌زند جیغ و هورای بلند و این روزها هم لباس‌های رنگارنگ بپوشند. این نوع اتفاقات نمی‌تواند برای کودک، فرهنگ‌سازی کند یا تأثیرگذار باشد. بچه‌ها نمی‌توانند الان در این شرایطی که برایشان فراهم شده انرژی‌شان را تخلیه کنند. اگر مسابقاتی برای بچه‌ها بگذارند که این بچه‌ها بتوانند انرژی‌شان را تخلیه کنند. اگر خلاقیت‌هایی را برای بچه‌ها ایجاد کنند. برنامه‌هایی که بتواند از خلاقیت‌های بچه‌ها استفاده کند، بسازند. همان‌طور که در گذشته هم این نوع برنامه می‌ساختند؛ اصلاً نیازی به این همه شلوغ‌بازی نبود. باید این شلوغ بازی‌ها را کم کنند. اصلاً چه دلیلی دارد برنامه‌های تلویزیون که دست می‌زنند، جیغ و هورا بکشند.
وی خاطرنشان کرد: جیغ زدن برای تخلیه انرژی است اما نه در استودیو و برنامه‌ای که قرار است حرفهای مهمی را در قالب مفاهیم کودکانه بزند. چون دستشان خالی از مفهوم و ارزش است به سمت چنین حرکت‌هایی می‌روند تا خلأهای ذاتی برنامه‌سازی را پُر کنند.کاری ندارند غیر از اینکه چند دقیقه‌ای با این دست و جیغ و هورا بگذرانند. اما اگر برنامه، مسابقه و خلاقیت و بینشی داشته باشد آن وقت می‌بینید که حواسِ کودک را پرتِ این نوع حرکت‌ها نمی‌کنند و فرصت کمتری را برای این همه سر و صدا اختصاص می‌دهند.
چرا ترجمه‌ها در حوزه کودک و نوجوان بر تألیف پیشی گرفت؟کودک در تلویزیون و رسانه برای کسی مهم نیست
رضایی با اشاره به اینکه هنوز هم این نکته را تکرار می‌کنم کودک در تلویزیون و مجموعه رسانه برای کسی مهم نیست، افزود: بچه‌ها برایشان ارزش ندارند؛ اگر ارزشمند باشند باید سعی کنند روشی را انتخاب کنند که در راستای نیاز و علایق کودکان قدم بردارند. آنچه که به نظر می‌آید با سبک زندگی خانواده‌های ایرانی‌ها تطبیق داشته باشد. البته برای تلاشگران شبکه کودک احترام زیادی قائلم اما احساس می‌کنم برخی از مسئولان خصوصاً در شبکه کودک، اطلاعات کودک، روانشناسی کودک و نیازسنجی‌های کودک را نمی‌شناسند، شاید نمی‌دانند بایدها و نبایدهایشان چیست که یاد بگیرند. چون ما معضلات بزرگی در جامعه‌مان داریم و فضا را جدّی نگیریم، فرهنگ‌مان از دست می‌رود. وقتی درباره خطر اعتیاد، کودکان کار و خیلی از معضلات دیگر هم صحبت می‌کنیم برخی‌ها می‌خندند و جدّی نمی‌گیرند. این فضاها واقعاً نیازمند کار جامعه‌شناسی دقیق و ساماندهی قدرتمند دارد. باید NGOهایی راه‌اندازی شوند و با دانش و کارآمد کار کنند.
تلویزیون در کجای کار اشتباه کرده؟
وی در پاسخ به این سؤال که تلویزیون در کجای کار اشتباه کرده و باید چه کار کند، خاطرنشان کرد: کسانی که آن موقع در گروه‌های کودک کار می‌کردند افراد متخصصی در زمینه ساخت برنامه برای کودکان، خردسالان و نوجوانان به کار می‌گرفتند. این‌ها کسانی بودند که تحصیلات و تجربیات لازم در این زمینه داشتند. عشق و علاقه‌شان به بچه‌ها واقعی بود. لذا سعی می‌کردند اطلاعات راجع به برنامه‌سازی را از همه‌جا بدست بیاورند و خودشان را با خواسته‌های کودک تطبیق بدهند. متأسفانه تا آنجا که من اطلاع دارم امروز کمتر از آن اتاق فکرها و افراد متخصص در زمینه کودک فعال هستند؛ بعضاً علاقه‌مندند برنامه‌های کودک بسازند اما نه آن‌طور که باید و شاید. برنامه‌های شبکه کودک را دیدم تعداد زیادی کارتون‌های قدیمی‌اند که هنوز دوست‌داشتنی‌اند و کمتر به کار جدیدِ دلچسبی رسیده‌ام. شاید بعضاً برنامه‌هایی خوب باشد اما در حدی که بتواند علاقه‌مندان زیادی را جذب کند، نیست. دلیلش هم این است از افراد متخصص در حوزه شناختی کودک، خردسال و نوجوان استفاده نمی‌شود.
این مجری قدیمی تلویزیون با اشاره به اینکه باید همه دلسوزان کودکان برنامه‌سازی کنند، تأکید کرد: به گمان من باید تمام کسانی که دلسوزِ کودکان‌اند، برنامه‌سازی کنند. کسانی که دغدغه تربیت کودکان را دارند و به آینده بچه‌ها می‌اندیشند. آموزش‌هایی که برای بچه‌ها می‌گذارند، باید آموزش‌هایی باشد برای آینده‌شان هم مفید باشد. اگر این آموزش‌ها به شکلی طراحی شود که با روحیات بچه‌ها سازگار باشد حتماً جواب مثبتی می‌گیرد. بچه‌ها در هر گروه سنی علایقی دارند، اگر تلویزیون بتواند مجموعه‌ای از برنامه‌هایی که سرگرم‌کننده‌اند، آموزش‌های خیلی ملایم، مثبت و دوست‌داشتنی برای کودکان طراحی کرده‌اند، ارائه دهند مخاطب، مدیومی غیر از تلویزیون انتخاب نمی‌کند.
بررسی مختصات سینمای کودک و نوجوان در گفت‌وگو با مدیر شبکه کودک لبنانمیخواهند کاری کنند اما عملی نمی‌بینیم
رضایی در خصوص همکاری با تلویزیون گفت: ادعا می‌کنند می‌خواهیم کار کنیم و عملاً دوستان و همکارانی که می‌خواهند کاری ارائه بدهند به درِ بسته می‌خورند. من خودم یکی دو مورد با دوستان و همکاران رفته‌ایم و گفته‌ایم؛ یا ما را به اسپانسر ارجاع می‌دهند و یا می‌گویند بودجه نداریم و یا کار را به زمان دیگری موکول می‌کنند. به امید روزی که مسئولین فقط ادعا نکنند و برنامه‌های کودک برایشان مهم باشد. اما تلویزیون برای اینکه بتواند کارهای بهتری در حوزه کودک ارائه بدهد به نظر می‌آید سیاستگذاری‌ها و اهدافش را در این زمینه باید بازنگری کند. همچنین تلویزیون می‌تواند از افراد کاربلد و تهیه‌کنندگان قدیمی که دور مانده و خانه‌نشین و بیکار مانده‌اند، استفاده کند. هنوز بازنشسته نشده‌اند و از نظرات‌شان استفاده نشده است. در کارنامه‌شان کارهای ماندگار و درخشانی وجود دارد. متأسفم از اینکه برنامه‌های تلویزیون محتوای کافی ندارند، متأسفانه فقط حرف زده می‌شود و عملی نمی‌بینیم.
انتهای پیام/
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند